The Guardian Erdoğan’ın Zaferini Böyle Yazdı: Birliğin Değil, Kutuplaşmanın Zaferi!

* Halihazırda toplumsal cinsiyet ayrımcılığı ve şiddetle mücadele etmek için 2021’de uluslararası bir sözleşmeden çekilme kararının sonuçlarıyla mücadele eden kadın hakları grupları, cumhurbaşkanının parlamento çoğunluğunda artan İslamcı etkiyi dehşetle fark etmiş olacaklar. Pazar günkü seçimler öncesinde utanç verici bir şekilde günah keçisi ilan edilen Suriyeli mülteciler, Erdoğan’ın bir milyon kişiyi sınırın ötesindeki son derece belirsiz bir geleceğe sınır dışı etme sözünü ne zaman gerçekleştirmeyi planladığını merak edecek. Artık herkes, cumhurbaşkanı tarafından zorlanan anayasa değişikliklerinin kontrol ve dengeleri aşındırdığı ve potansiyel olarak tek adam yönetimi çağını başlattığı bir ülkede gelecek için korkacak .

* Son derece kutuplaşmış bir ülkede, Erdoğan, bu tür seçmenlerin ve onların kaygılarının, kendi iç kesimlerindeki sosyal muhafazakar seçmenler, İslamcılar ve daha laik milliyetçi güçlerden oluşan kimlik temelli bir koalisyon tarafından geride bırakılabileceğini hesapladı. Bu yaklaşımın keskinliği, %50’ye yaklaşan enflasyona rağmen elde edilen bir zafer ve devletin Şubat ayındaki yıkıcı depremlere ağır tepki vermesine yönelik yaygın eleştirilerle doğrulandı .

* Kılıçdaroğlu’nun arkasında birleşen muhalefet partilerinin ilk tur öncesi temkinli iyimserliği ezici bir hayal kırıklığına dönüştü. Avrupa Güvenlik ve İşbirliği Teşkilatı’nın da belirttiği gibi , özgür ama adil olmayan seçimlerde Erdoğan kazandı; cumhurbaşkanı Türk medyasının büyük çoğunluğunu kontrol ederken, siyasi muhalifler rahatsız edildi ve bazı durumlarda hapse atıldı. Ancak daha önceki anketlerin teşvik edici olduğu bir ortamda, Erdoğan’ı yurtiçinde ve yurtdışında eleştirenler, yarı monarşik yetkiler üstlenerek mevcut krizlere başkanlık etmenin siyasi bedelini ödeyeceğini ummaya cesaret ettiler. Bunun yerine, başkanın sadık tabanı, onları çözmek için gereken diktatör olduğuna karar verdi.