Ödülü ABD’nin First Lady’si Jill Biden takdim etti: “Bir şarkı dünyayı birleştirebilir, ilham verebilir ve nihayetinde değiştirebilir” dedi. “Baraye,” diye ekledi, şiirsel mesajıyla tüm dünyada yankı bulmuştu. Hajipour’un resmi ve şarkısı iki ekranda oynatılırken, İran ayaklanmasının temel sloganını yineledi: “Kadınlar İçin, Yaşam, Özgürlük.”

Hajipour İran’da yaşıyor ve yorum talebine yanıt vermedi. Eylül ayında şarkısı viral hale geldikten kısa bir süre sonra istihbarat bakanlığı tarafından tutuklandı ve 48 saat içinde İran’da 87 milyona yakın insan yaşıyor ve yaklaşık 40 milyon kez görüntülendi. Şu anda kefaletle serbest ve yargılanmayı bekliyor ve serbest bırakıldığından bu yana yalnızca bir kısa görüntü mesajı yaptı.

Ekim başında yayınlanan görüntü mesajında ​​Hajipour, “Bu şarkıyı, tepki gösteren birçok sanatçımız gibi durumu eleştiren insanlarla dayanışma içinde yazdım” dedi.

Eylül ayı sonlarında, İran’da kadınlar ve kızların önderlik ettiği on binlerce insan İslam Cumhuriyeti’nin teokrasisinden kurtuluş talep ederken protestolar patlak verdi. Gösteriler, başörtüsüne uymadığı iddiasıyla ahlak polisi tarafından gözaltına alınan 22 yaşındaki Mahsa Amini’nin ölümüyle başladı.

İranlılar protesto nedenlerini #baraye (ya da “#for”) etiketiyle tweetlediler. Hajipour, bu tweet’leri şarkı sözlerine döktü ve şarkısına hashtag’in adını verdi. Şarkıyı, kıyı kenti Babolsar’daki ailesinin evindeki yatak odasında besteledi ve kaydetti.

İranlılar protesto etme nedenlerini tweet’lerle paylaşırken, Hajipour bunlardan bazılarını mısralarına işledi: Son beş aydır İranlılar ülke içinde ve dışında toplandığı her yerde, protestolarda, cenazelerde, kutlamalarda, yürüyüşlerde, konserlerde, alışveriş merkezlerinde, kafelerde, üniversite kampüslerinde, liselerde veya trafik sıkışıklığında, şarkıyı patlattı ve sözlerini hep birlikte söyledi.

Grammy, şarkının profilini daha da yükseltecek.

Soundtrack of the Revolution: The Politics of Music in Iran kitabının yazarı Nahid Siamdoust, “Baraye’nin Grammy kazanması İranlılara dünyanın onları duyduğunu ve özgürlük mücadelelerini kabul ettiğini gösteriyor. Protesto marşlarını en yüksek müzikal onurla ödüllendiriyor,” dedi.

Aynı zamanda Austin’deki Texas Üniversitesi’nde medya ve Orta Doğu çalışmaları alanında yardımcı doçent olan Siamdoust, müziğin bir asır önceki anayasal devrimden bu yana İran’da önemli bir siyasi rol oynamasına rağmen, hiçbir şarkının erişim ve etki açısından “Baraye” ile karşılaştırılamayacağını söyledi. “Müzik seyahat edebilir, evleri ve toplulukları dolaşabilir ve başka birkaç yolun başarabileceği bir şekilde duyguları yayabilir” dedi.

Kısa bir süre önce BBC Farsça’da yayınlanan, müzikal yolculuğuyla ilgili 2019 tarihli bir kısa belgeselde Shervin Hajipour, 8 yaşında klasik keman eğitimi almaya başladığını, 12 yaşında müzik bestelemeye başladığını söyledi. Ayrıca, ekonomi alanında üniversite diploması olduğunu söyledi.  Ancak Hajipour, profesyonel bir müzisyen olarak çalışıyor, müşterileri için beste yapıyor ve kendi şarkılarını kaydediyor.

Tutkunun formdan kopan müzik yapmak olduğunu, yaşadığı ve tanık olduğu acı ve ıstıraptan ilham aldığını söyledi.

“En büyük acım ve en büyük sorunlarım en iyi eserim oldu. Ve gelecekte de öyle yapacaklar” dedi ve kendi kendini gerçekleştiren bir kehanete dönüştü.

Bay Hajipour gözaltındayken, Instagram sayfasından “Baraye” kayboldu. İranlılar şarkıyı yayınlayarak ve yeniden yayınlayarak seferber oldu. “For Shervin”, serbest bırakılması talepleriyle Twitter’da gündem oldu.

Kendisiyle bir televizyon programında yarışmacıyken tanışan tanınmış İranlı şarkıcı Mohammad Esfahani, “Shervin son derece yetenekli, masum ve utangaç bir genç adam” dedi.

Kayıt Akademisi, yeni kategori için tüm başvuruların 115.000’inden 95.000’ini alan “Baraye” için ezici sayıdaki başvurudan “derinden etkilendiğini” söyledi. Ödül, akademi üyeleri tarafından önerildi ve Grammy’lerin mavi kurdele komitesi, müzik uzmanlarından oluşan bir panel tarafından belirlendi ve Recording Academy’nin mütevelli heyeti tarafından onaylandı.

“Baraye”, dünyanın dört bir yanındaki insanların İranlılarla dayanışmasını gösterme aracı oldu. Coldplay ve Jon Batiste de dahil olmak üzere çok sayıda müzisyen şarkıyı yorumladı. Alman sanatçı Jan Blomqvist bunu bir dans melodisi olarak yeniden düzenledi. Tasarımcı Jean Paul Gaultier, geçen ay Paris moda haftasında mankenler defilesinde podyumda yürürken bunu bir film müziği olarak kullandı ve Nobel Barış Ödülü’nü kazanan Malala Yousafzai, bunu arka planda çalarak kızlara ve kadınlara bir mesaj verdi.

Sözler çevrildi ve çeşitli türlerde seslendirildi: İngilizce caz ve opera, Almanya’da metal, Fransız okul çocukları tarafından koro ve diğerleri arasında İsveççe pop. Ayrıca İsrail de dahil olmak üzere bir dizi dans performansına ilham verdi. Dünyanın dört bir yanından bazı sanatçılar, İran halkının kötü durumunu vurgulamak için söylediğini söyleyen Ukrayna’daki biri de dahil olmak üzere, şarkıyı kelimesi kelimesine Farsça anlattı.

Hajipour’un Grammy’si birçok İranlı arasında gurur uyandırdı.

Belgeselde Shervin Hajipour, “Hayatımdaki en büyük mucize müzik oldu” dedi. “Başarılı olmak ve kalbimden gelen müzikle hayatımı kazanmak istiyorum.”