BENİ DOSTLARIMLA YANILTMADIĞIN İÇIN BINLERCE TEŞEKKÜRLER..
Evet 90 yıllarının başında tanıştık sevgili Ayça Yılmaz ile…
İlkleri hep onunla yaşadım. Mesela CHP Kurultayına, Ankara’ya beraber gittik. İl Genel Meclis Üyesi seçildiğimde, “Ankara’da listeler değişiyor” dediklerinde, gece trenle Ankara’ya giderken Ayça vardı yanımda.
İlk meclis toplantıma Ayça geldi. İl Genel Meclisi binasında açlık grevi yapacağım dediğimde yanımda Emine Yılmaz ve Ayça vardı.
İlk İstiklal’de Kulis bara Ayça ile gittim. Çiçek pasajında da beraberdik. İlk nikah şahitliğim sevgili Ayça ile oldu. Birileri Adaylığımı onaylamaz, küçük görürken Ayça Yılmaz yanımda idi…
O günden bu güne, İlk kez bir paylaşımımdan dolayı da birlikte yargılandık ve beraat ettik.
Yıllar geçti ama biz her gün olmasa da yıllar sonra bile görüştüğümüzde dün ayrılmışız gibi görüştük.
Bugün Sevgili arkadaşım, can dostum dediğim kardeşim kadar yakın insanı kaybetmenin üzüntüsünü yaşıyorum; Sevtap Öz, dün aldım haberini, anılar dünden beri beynimde bir film şeridi gibi… Taner abi vefat etti, 15 gün beraber kaldık, onun evinde daha bir yakınlaştık. Düşünüyorum iki gündür İstanbul’a gideyim mi, gitmeyeyim mi diye. Çocuklarım iki gündür uçak bileti bakıyor, ben he desem hemen alacaklar fakat ben karar veremiyorum.
Ben Sevtap‘ı o evde bıraktım ve o evde diye avutuyorum kendimi, o tabutun içine bir türlü sığdıramadım Sevtap’ı. Son ana kadar ne olur bilmiyorum ama şimdilik gitmeme taraftarıyım. Onu o soğuk toprağın içine bırakıp dönmeyi hiç düşünemiyorum. Hayat dolu bir insan, bir toprağa nasıl sığar ki…
İşte böylesi düşünceler içerisinde mücadele ederken tel çaldı, arayan Ayça Yılmaz, “Ayten abla biletini ben alıyorum hemen bin gel İstanbul’a.” Ne hissedersiniz bilmem ama o anda benim içimde binlerce kelebekler uçuştu; “Biletini alıyorum gel İstanbul’a.”
Bir kez daha anladım ki, gerçek dostlarım beni hiç yanıltmadı. Benim yıllardır anlatmaya çalıştığım işte bu. İnsan yanındaki insanla insan’dır. O’na anlattım “İstesem gelebilirim canım benim.” Fakat bunu düşünüp bana teklif etmesi, Sevtap’ı ne kadar sevdiğimi bilen özel insan.
Bu dünya boş işte, kim ne götürüyor öbür tarafa, size baki kalan hoş bir seda. Hiç bir dostumla maddi ilişkim olmadı, hiç birinden borç para almadım. Ama biz Ayça Yılmaz ile yıllarca cebimizdeki kuruşu paylaştık.
Bu güzel günlerde böylesine hüzün ve mutluluğu bir arada yaşamak herkese nasip olmaz.
Dostlarımı seçerken hiç bunun hesabını yapmadım ama beni yanıltmadıkları için sonsuz teşekkürler Ayça Yılmaz.
Evet sevgili dostum Sevtap Öz, seni yıldızlara yolluyorum sen ancak oralara yakışırsın. Nasıl insanlara iyilik yapılır sen bilir, görürsün. Biliyorum, oradan da dokunacaksın birilerine.
Mekanın cennet, ruhun şad olsun arkadaşım. Sevenlerine de sabırlar diliyorum.
Ayten Üren
(Sizin dostunuz, kardeşiniz, arkadaşınız, yoldaşınız, yareniniz)
